Tarih: 2021-12-11 / Görüntülenme: 4668

Osmanlı sultanının bir elçiyle görüşmesi ve görüşme şekli o sırada yürütülen dış politika doğrultusunda şekilleniyordu. Elçi kabul merasimleri, devleti hukuken bağlayan uluslararası yazılı antlaşmalardan ziyade teamüllere göre gerçekleştiğinden, kabul töreni o esnada Osmanlı ile gelen elçinin mensup olduğu ülkenin ilişki seviyesine göre önem kazanıyordu. Nitekim eğer ilişkiler sorunlu ise elçi günlerce hatta haftalarca padişahla görüşmek için bekletilebiliyordu.

Osmanlı Devleti’nin siyasi ve askeri durumu daha üstün iken, yabancı elçiler ciddi bir sorgulamaya tabi tutulurdu. Bir bakıma Devlet, Avrupalı elçilere casus ve rehine muamelesi yapardı. Aslında elçilerin sadrazamla görüşmeleri padişah ile görüşmek için bir vize özelliği taşıyordu. Nitekim gelen her elçi padişah ile görüştürülmezdi. Sadece elçilere padişahın cevabi mektubu ve hediyeleri verilirdi.

Öte yandan elçi padişahın huzuruna kabul edilecekse bu görüşmenin saati, görüşecek kişi sayısı ve görüşme konuları önceden sadrazam tarafından belirlenerek elçiye verilirdi. Hatta elçilerin padişah huzurunda kullanacağı ifadeler elçilere öğretilirdi.

Padişahla görüşecekleri odaya kadar kapıcıbaşı nezaretinde getirilen elçilerin huzura kabulleri de ilginç bir şekilde olurdu. İki görevli kollarından tutarak, koltuğuna girer ve adeta ayakları yerden kesilirdi. Ardından dizlerinin üzerine eğdirilen elçilere padişah kaftanının kolu öptürülürdü.

Osmanlı Gerçekleri III s.173